திருமயிலைச் சிங்கார வேலர் பதிகம்






31.           பாய்மயிலின் ஏறிஅன் பர்க்குதவ வேகமாய்ப்

                           பரிந்துவரு            கருணைமுகிலே,

                பத்தர்செயும் அன்பினுக் கொருகோடி யளவன்பு

                            பண்ணும்அதி            சயவள்ளலே,


32.            சேய்மலி எழிற்குமரன் என்னிலஞ் சியமெனச்

                          செப்பிஉமை           கொஞ்சுமுருகா,

                 சிங்காத சீர்மயிலை பொங்கார்வ மோடுவளர்

                             சிங்கார             வேல்முருகனே !


33.            ஆண்டவன் அருள்கிலன் , அந்தோ அவன்குருடன்,

                           அடியனேன்              குறைகண்டிலன்,

                ஆர்எனைத் தாங்குவார் என்றே குறைசொல்லும்

                            ஆதர் உண் மைஅறிகிலார் ;


34.            காண்டகைய தனுகரண புவனபோ கந்தந்து

                           காசினியில்                வாழவைத்த

                  கருணையினை எண்ணில்யாம் செய்கின்ற கைம்மாறு

                              கடுகளவு               தானுமுண்டோ?


35.            வேண்டிய வரம்தரற் கெஞ்ஞான்றும் நீயுளாய்;

                          மீதூர்ந்த            பத்திகொண்டு

                மெய்ம்மயிர் பொடிப்பவிழி நீரருவி காலமனம்

                       வெந்துருக             வேசாறியே